Η κραυγή μιας στιγμής

Η ΚΡΑΥΓΗ ΜΙΑΣ ΣΤΙΓΜΗΣ ΤΟΥΣ ΞΥΠΝΗΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥΣ. ΑΝΑΒΟΣΒΗΝΕ ΕΝΑ ΦΩΣ ΕΠΑΝΩ ΣΤΟΥΣ ΧΑΛΑΣΜΕΝΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ. ΚΑΙ ΑΣ ΗΤΑΝ ΠΟΝΕΜΕΝΟΣ ΛΑΟΣ, Ο ΘΟΡΥΒΟΣ ΑΥΤΟΣ ΤΟΥΣ ΑΥΞΑΝΕ ΤΟΥΣ ΧΤΥΠΟΥΣ. ΗΤΑΝ ΑΔΙΚΟ ΟΜΩΣ... ΚΑΙ ΑΣ ΗΤΑΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ, ΗΤΑΝ ΓΡΑΦΤΟ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ, ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΜΙΑ ΑΜΑΡΤΙΑ. ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥΣ ΕΣΠΡΩΞΕ ΣΤΑ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΑ, ΤΟΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕ Ο ΔΙΑΟΛΟΣ ΓΙΑ ΘΕΣΕΙΣ ΣΤΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ. ΚΑΙ Η ΓΗ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΩΣΕ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟΥΣ ΥΠΟΤΙΜΗΣΕ, ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΠΙΕ, ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΧΡΥΣΟ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕ. ΚΑΝΟΝΙΣΑΝ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΙΓΟΥΣ. ΑΛΛΟΙ ΝΑ ΨΑΧΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΝΑ ΛΥΝΟΥΝ ΓΡΙΦΟΥΣ. ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΓΕΜΑΤΟΣ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΠΡΟΧΩΡΑ ΜΕ ΠΕΡΙΕΡΓΕΙΑ, ΒΑΣΑΝΙΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ, ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΠΕΙ ΑΙΜΑΤΗΡΑ ΛΙΜΕΡΙΑ. ΕΧΑΣΑΝ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΨΑΧΝΟΥΝ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΣΕ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΘΥΣΙΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΡΙΖΟΥΝ ΕΝΑ ΜΕΛΛΟΝ ΑΓΡΙΟ. ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΣΕ ΑΔΙΣΤΑΚΤΑ Η ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΕΔΙΩΞΕ ΜΕ ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ ΤΟΥΣ ΕΣΤΕΙΛΕ ΣΤΗΝ ΥΠΟΣΧΟΜΕΝΗ ΓΗ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΓΓΑΛΙΑΣΕ Η ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ

ΕΣΜΕΡΑΛΝΤΑ ΤΣΑΝΙ (Β3)