Υιοθέτηση του Αρχαιολογικού Μουσείου Σερρών (Μπεζεστένι) από το 2ο ΕΠΑ.Λ.

Το 2ο ΕΠΑ.Λ. συμμετέχει κατά τη σχολ. χρονιά 2016-17 στο ευρωπαϊκό εκπαιδευτικό πρόγραμμα "Αγαπάμε την πόλη μας-Υιοθετούμε τα μνημεία της", το οποίο είναι εγκεκριμένο από το ΙΕΠ, την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας και Θράκης και τη Δευτεροβάθμια Διεύθυνση Σερρών. Στο πλαίσιο του προγράμματος αυτού πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 28-3-2017 μια εξαιρετική δίωρη ενημέρωση από τον αρχαιολόγο της Εφορείας Αρχαιοτήτων Σερρών κ. Μπονόβα Νικόλαο στους μαθητές και των τριών τάξεων του σχολείου. Ο αρχαιολόγος ενημέρωσε με τρόπο απλό και άκρως παραστατικό τους μαθητές για την ιστορία της πόλης των Σερρών και ειδικότερα για το Αρχαιολογικό Μουσείο Σερρών (Μπεζεστένι). Το συγκεκριμένο μνημείο της πόλης υιοθετήθηκε από το σχολείο μας, το οποίο κατά τη σχολ. χρονιά 2014-15 και ειδικά κατά τη σχολ. χρονιά 2015-16 επισκέφτηκε το Αρχαιολογικό Μουσείο με την περιβαλλοντική του ομάδα και μελέτησε τα εκθέματα του μουσείου με ειδικά διαμορφωμένα φύλλα εργασίας σε συνεργασία με τους σχολικούς συμβούλους, κ. Τζιώκα Πηνελόπη και κ. Κιορίδη Γιάννη, και τον αρχαιολόγο κ. Μπονόβα Νικόλαο. Το περιβαλλοντικό πρόγραμμα υλοποιείται για τρίτη συνεχόμενη χρονιά και έχει τον τίτλο "Εξωραϊσμός σχολικού χώρου με εικαστικές παρεμβάσεις". 

Καθαρισμός των πινακίδων σήμανσης

Το 2ο ΕΠΑ.Λ. συμμετείχε με την περιβαλλοντική ομάδα του στη δράση του Δήμου Σερρών για τον καθαρισμό των πινακίδων σήμανσης, στα πλαίσια της «10ης Πανελλαδικής Εβδομάδας Οδικής Ασφάλειας». Η δράση πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα, 20 Μαρτίου 2017, και ώρα 12.00-14.00 μμ στο κέντρο της πόλης.

Στη δράση συμμετείχαν το Τμήμα Πολιτισμού, Αθλητισμού, και Νέας Γενιάς, το Τμήμα Περιβάλλοντος και το Τμήμα Κυκλοφοριακού Σχεδιασμού του Δήμου Σερρών σε συνεργασία με την Τροχαία Σερρών, τη Β΄ βάθμια Εκπ/ση Ν. Σερρών και το Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας «Πάνος Μυλωνάς».

50 μαθητές από το 4ο ΓΕΛ Σερρών και το 2ο ΕΠΑΛ Σερρών εκπαιδεύτηκαν από συνεργάτες του Ινστιτούτου Οδικής Ασφάλειας «Πάνος Μυλωνάς» στην αφαίρεση σπρέι, αυτοκόλλητων κ.λ.π. από πινακίδες σήμανσης που δημιουργούν κινδύνους σε οδηγούς και πεζούς.

Στόχος η ευαισθητοποίηση και ενημέρωση της σχολικής κοινότητας και των αυριανών ενεργών πολιτών για την οδική ασφάλεια.

Οι «καθαρές και ευδιάκριτες πινακίδες σήμανσης» σώζουν ζωές επιτρέποντας σε όλους μας να αντιδρούμε έγκαιρα και σωστά.

http://www.ert.gr/serres-katharismos-ton-pinakidon-simansis/

Εθελοντική αιμοδοσία

Για μια ακόμη χρονιά, στις 9-3-2017, ο Τομέας Υγείας, Πρόνοιας και Ευεξίας του 2ου ΕΠΑ.Λ. διοργάνωσε με απόλυτη επιτυχία σε συνεργασία με την κινητή μονάδα του Γ.Ν.Ν. Σερρών και υπό την αιγίδα της Διευθύντριας της Αιμοδοσίας και του Αιματολογικού εργαστηρίου του ΓΝΝΣ, κ. Τζιούρα Αικατερίνης,  ημέρα εθελοντικής αιμοδοσίας στις εγκαταστάσεις του σχολείου. Η εθελοντική αιμοδοσία πραγματοποιείται επί σειρά ετών με σκοπό την ενίσχυση της τράπεζας αίματος του σχολείου και την ευαισθητοποίηση των μαθητών γύρω από τον εθελοντισμό και την ευρύτερη προσφορά στο συνάνθρωπο.

Παρουσίαση και κριτική τηλεοπτικής σειράς

Ο μαθητής Μπόλαρης Μανώλης (Β3) παρουσιάζει την αγαπημένη του τηλεοπτική σειρά:

Η αγαπημένη μου σειρά είναι το Arrow. Η αμερικανική σειρά είναι μια παραγωγή των Greg Berlanti, Marc Guggenheim, Andrew Kreisberg. Παίζουν οι ηθοποιοί Stephen Amell, Katie Cassidy, David Ramsey και άλλοι.

Υπόθεση: Μετά από ένα ναυάγιο ο δισεκατομμυριούχος  Oliver Queen είχε εξαφανιστεί και θεωρούνταν νεκρός για πέντε χρόνια, προτού τον βρουν ζωντανό σε ένα απομονωμένο νησί του Ειρηνικού. Όταν επιστρέφει στο Starling City, ο Oliver επανασυνδέεται σιγά σιγά με τα πιο κοντινά του άτομα, την αφοσιωμένη του μητέρα, την πολυαγαπημένη του αδερφή και τον καλύτερό του φίλο. Αντιμετωπίζει όμως προβλήματα με την πρώην κοπέλα του, καθώς εκείνη τον κατηγορεί για το θάνατο της αδερφής της. Μετά την επιστροφή του στην πόλη αποφάσισε να διορθώσει τα λάθη που έκανε ο πατέρας του και έτσι γίνεται ο εκδικητής της Starling City με όπλο το τόξο του. Το τόξο που ένας άντρας του έμαθε να χειρίζεται, για να μπορεί να επιβιώσει στο νησί όπου ήταν απομονωμένος πέντε χρόνια.

Η σειρά αυτή μου άρεσε, γιατί συνδυάζει δράμα, περιπέτεια, αγωνία, έρωτα και αγάπη. Επίσης, γιατί παράλληλα με τις πολλές σκηνές μάχης έχει και σκηνές που προκαλούν πολύ γέλιο. Τέλος, γιατί ο πρωταγωνιστής καταφέρνει στο τέλος να βγει νικητής, παρά τις πολλές δυσκολίες που αντιμετωπίζει.

Παρουσίαση και κριτική τηλεοπτικής σειράς

Ο μαθητής Λιώτης Δημήτρης (Β3) παρουσιάζει την αγαπημένη του εκπομπή:

Όνομα εκπομπής: Prison Break

Σκηνοθέτης: Paul Scheuring

Είδος: Δράμα / Περιπέτεια

Συνολικά επεισόδια: 81

Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ

Πρωταγωνιστές: Wentworth Miller, Dominic Purcell

Υπόθεση: Ο Μαϊκλ Σκόφιλντ είναι ένας πετυχημένος δομικός μηχανικός. Ο αδερφός του, ο Λίνκολν Μπάροους, έχει καταδικαστεί σε θάνατο για τη δολοφονία του αδερφού της Αντιπροέδρου των ΗΠΑ στο σωφρονιστικό ίδρυμα Φοξ Ρίβερ. Έχοντας τα σχέδια των φυλακών, που ο ίδιος σχεδίασε, σε τατουάζ στο σώμα του, ληστεύει μια τράπεζα, για να μπει και ο ίδιος φυλακή και να κατορθώσει το ακατόρθωτο, δηλαδή να δραπετεύσει με τον αδερφό του. Κάθε κίνησή του είναι σχεδιασμένη, όπως και η συνεργασία του με τους πιο επικίνδυνους εγκληματίες, με σκοπό να πραγματοποιήσει το ακατόρθωτο σχέδιό του.

Η σειρά αυτή μου άρεσε αρχικά για την εξαιρετική ηθοποιία και την πολύ καλή δουλειά του σκηνοθέτη. Αναφορικά με το σενάριο, βρήκα ιδιαίτερο τον τρόπο με τον οποίο ο Μάικλ έχει σχεδιάσει κάθε του κίνηση για να δραπετεύσουν από τη φυλακή. Επίσης το πώς θα εξαφανίσει τα ίχνη τους. Τέλος η εναλλακτική λύση για την περίπτωση που το σχέδιό του δεν έχει αίσιο τέλος.

Η τελευταία αρκούδα της Πίνδου

Η μαθήτρια Τάνια Κασάπη (Α2) δίνει ένα δικό της τέλος στο απόσπασμα του Δ. Χατζή "Η τελευταία αρκούδα της Πίνδου" που υπάρχει στο σχολικό εγχειρίδιο σελ. 87-90.

  Ύστερα από κάποιο χρονικό διάστημα η Άνοιξη έκανε την εμφάνισή της, όπως και η αρκούδα. Ο Σκουρογιάννης την επισκεπτόταν συχνά. Πέρναγε ώρες μαζί της αναπολώντας τα παιδικά του χρόνια. Η συναναστροφή του μαζί της του δημιουργούσε ένα ξεχωριστό συναίσθημα και του έδινε την εντύπωση ότι όλα είχαν παραμείνει όπως παλιά.

   Μια μέρα ο Σκουρογιάννης ξεκίνησε να βρει την αγαπημένη του αρκούδα. Ο ήχος των πουλιών τον συντρόφευε καθώς διέσχιζε το δάσος. Όταν έφτασε στο γνωστό σημείο δε την βρήκε. Πολλά ερωτήματα βασάνιζαν το μυαλό του. Κατέβηκε στην πλατεία και άρχισε να ρωτά τους περαστικούς, μήπως άκουσαν κάτι για την αρκούδα. Κανείς όμως δεν ήξερε τίποτα. Γύρισε στο σπίτι του κουρασμένος τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. Ένοιωθε πάλι μόνος. Του έλειπε το άγγιγμά της και ο τρόπος που τον έκανε να νοιώθει. Αποκοιμήθηκε. Την επόμενη μέρα πολύ ταλαιπωρημένος πήγε στο κοντινό περίπτερο, αγόρασε μια εφημερίδα και διάβασε τις ειδήσεις. Η ματιά του έπεσε σε μια ανακοίνωση: "Αρκούδα βρέθηκε στη γύρω περιοχή να απειλεί τη ζωή ανθρώπων. Μεταφέρθηκε αμέσως από τη Φιλοζωική σε καταφύγιο, μέχρι να αποφασίσουν οι αρμόδιοι πού θα εγκατασταθεί".

   Ο Σκουρογιάννης αποφάσισε να πάει να την συναντήσει για τελευταία φορά. Ο υπεύθυνος του είπε ότι η αρκούδα είχε κατέβει στο χωριό, μάλλον γιατί ήθελε να τον συναντήσει, και τρομοκρατούσε τους ανθρώπους. Γι΄ αυτό και την απομάκρυναν από εκεί. Τον οδήγησε στο κλουβί της και τον άφησε μόνο μαζί της. Ο Σκουρογιάννης την χάιδεψε για τελευταία φορά και της ψιθύρισε στο αυτί να προσέχει...

   Τελικά ο άνθρωπος μπορεί να δεθεί με οποιαδήποτε ψυχή πάνω στη γη. Ο Σκουρογιάννης συνδέθηκε με την αρκούδα, της έδωσε αγάπη και πήρε πολλή αγάπη και αυτός. Η επαφή του μαζί της του έκανε μεγάλο καλό.

Διάβασε ένα ποίημα στην ΕΡΤ Σερρών

Το 2ο ΕΠΑ.Λ. με μια αντιπροσωπεία πέντε μαθητριών και της φιλολόγου τους βρέθηκε την Τρίτη 7-3-2017 στο στρατόπεδο Κολοκοτρώνη, στις εγκαταστάσεις της ΕΡΤ Σερρών, για να συμμετάσχει στη δράση "Διάβασε ένα ποίημα στην ΕΡΤ Σερρών". 
Οι παρακάτω μαθήτριες ενθουσίασαν το προσωπικό της ΕΡΤ Σερρών με τα ποιήματά τους, τα οποία είναι δημοσιευμένα στην εφημερίδα μας στην ετικέτα "Λογοτεχνική γωνιά":

1. Κασάπη Τάνια (Α2), Για ποιο λόγο
2. Λάντζου Δάλια (Β3), Τυραννικό Συναίσθημα
3. Μπατμάνη Δήμητρα (Β3), Απ'  όταν ήμουνα παιδί
4. Τσάνι Εσμεράλντα (Β3), Τι φταίει στο βλέμμα μου
5. Χατζηασλάν Βασιλική (Β5), Θα δεις

Μετά τις απαγγελίες ακολούθησε συνέντευξη με τη δημοσιογράφο της ΕΡΤ Σερρών Καμπουρίδου Θάλεια. Η όλη δράση θα μεταδοθεί στις 21 Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.

Σκότωσε την πεθερά της με 50 μαχαιριές μπροστά στα παιδιά της!

Απαντώντας στην άσκηση Γ2, σελ. 130 του βιβλίου "Νέα Ελληνικά" Α΄ ΕΠΑ.Λ. ο μαθητής Κώστας Κοπρίδης (Α2) έγραψε τη δική του είδηση με βάση την τεχνική της ανεστραμμένης πυραμίδας:

Μια πολυετής, κάκιστη σχέση γεμάτη ίντριγκες, συγκρούσεις και καυγάδες οδήγησε τη 43χρονη γνωστή ηθοποιό στη δολοφονία της 59χρονης πεθεράς της μπροστά στα μάτια του 12χρονου γιου και της 15χρονης κόρης της.

Η ώρα ήταν 7:00 μ.μ., όταν διεπράχθη το έγκλημα στην οδό Καλντεριμιών 4. Σύμφωνα με τους αστυφύλακες η αστυνομία κινητοποιήθηκε μετά από επανειλημμένες κλήσεις από γείτονες, οι οποίοι άκουσαν τον καυγά και τώρα δηλώνουν σοκαρισμένοι για τη ηθοποιό: "Ήταν καλός, φιλειρηνικός και ήσυχος άνθρωπος. Δεν πιστεύουμε ότι μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο". Σύμφωνα με τον ιατροδικαστή το έγκλημα έλαβε χώρα στην κουζίνα του σπιτιού. Το θύμα φέρει μώλωπες και περίπου 50 μαχαιριές σε διάφορα σημεία του σώματος, όπως στους πνεύμονες, στην καρωτίδα, στα νεφρά και στο έντερο. Σύμφωνα με τα παιδιά-μάρτυρες της ηθοποιού, αρχικά η συζήτηση ανάμεσα στα δύο άτομα ήταν φιλική, αλλά μέσα σε λίγα λεπτά πήρε διαφορετική πορεία, καθώς ειπώθηκαν πράγματα που δεν έπρεπε να ειπωθούν, όπως ότι η νύφη διατηρούσε κρυφή σχέση με τον πεθερό και σύζυγο του θύματος. Η ηθοποιός πήρε το μαχαίρι και απείλησε το θύμα. Ύστερα από πέντε λεπτά, μετά τα υβριστικά λόγια της πεθεράς στη νύφη, η νύφη εν βρασμώ ψυχής κάρφωσε πισώπλατα το θύμα, δημιουργώντας εσωτερική αιμορραγία. Το θύμα έφυγε από τη ζωή χθες στις 6 π.μ. μετά από πολύωρη μάχη των γιατρών.

Η γνωστή ηθοποιός δηλώνει αμετανόητα και τονίζει ότι, αν της δινόταν η ευκαιρία να το ξανακάνει, θα το έκανε χωρίς δεύτερη σκέψη. Κατηγορείται για φόνο 2ου βαθμού και πρέπει να αγωνιστεί για την κηδεμονία των δύο παιδιών της, καθώς η Πρόνοια της τα παίρνει για προφανείς λόγους.

Απ' όταν ήμουνα παιδί

Απ' όταν ήμουνα παιδί
από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου
σκέψεις γυρνούσαν στο μυαλό μου
πως είναι άδικη η ζωή.


Κάποια παιδιά είχαν άπειρα παιχνίδια,
οι γονείς τους αγόραζαν συνέχεια
και άλλα ζούσαν στην ανέχεια
γονείς φτωχοί κι αυτά πεθαίνανε απ'  την πείνα.

Κακομαθημένα να γκρινιάζουν
που δεν τους κάναν τα χατίρια
κι άλλα περνούσαν της ζωής τα δικαστήρια
από αρρώστιες να σπαράζουν.

Τα χρόνια πέρασαν μα όλα ίδια
έφηβοι μες τα λούσα κείνα τα παιδιά με τα παιχνίδια
και έφηβοι που αγώνα δίνουν καθημερινά
κείνα τα φτωχά παιδιά.

Παιδιά που σχολείο δεν πηγαίνουν
που δουλεύουν και με το ζόρι τα καταφέρνουν
και άλλα που μένουν από απουσίες
εκτίμηση καμιά, ξεθωριασμένες οι αξίες.

Νέοι που μάρκες ρούχα μόνο θέλουν να φοράνε
που κάθε βράδυ έξω θέλουν να 'ναι
και νέοι που τα πάνδεινα υπομένουν
που η ζωή μάλλον τους ήθελε να υποφέρουν.

Παρόλα αυτά δυστυχισμένοι φαίνονται αυτοί που τα ' χουν όλα
περνούν τα χρόνια και τι τώρα;
Τα όσα έζησαν δεν έχουν σημασία,
γιατί πλέον γι'  αυτούς δεν έχουν καμιά αξία.

Κι αυτοί που ζούνε φτωχικά
και χρόνια δύσκολα είχαν παιδικά
δείχνουν χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι να ΄ναι
και χαμόγελα χαρίζουν σ΄ όποιον κοιτάνε.

Ίσως τελικά ξέρουν να εκτιμούν πολλά
να ζουν μόνο με λίγα.
Ίσως τελικά η ζωή η ίδια 
δεν τους πέταξε στην άκρη, μα τους δίδαξε αρκετά.

                                           Δήμητρα Μπατμάνη (Β3)

Τι φταίει στο βλέμμα μου

Τι φταίει στο βλέμμα μου, ξένε, και άγρια κοιτάζεις;
Σαν με βλέπεις σιμά σου να έρχομαι, το δρόμο σου αλλάζεις.
Τι σου έκαναν τα χέρια μου, ξένε, και τα κοιτάς χυδαία;
Να μου δώσεις το χέρι ζήτησα, να μου κάνεις λίγο παρέα.

Από την πατρίδα με έδιωξαν, όπου μικρός μετρούσα τα αστέρια.
Μα εκεί μόνο αστέρια έμειναν, μονάχα κάτι έρημα λημέρια.
Καθώς κατέβαιναν οι άνθρωποί μου στη θάλασσα, βούλιαξαν στη Μεσόγειο,
και τώρα ακούω τη φωνή τους από τον κόσμο τον υπόγειο.
Και εχθές το βράδυ είδα τη μάνα μου στο όνειρο μου να μου λέει
να φροντίζω εγώ εμένα και φεύγοντας να κλαίει.
Και μου έπεσαν στο μέτωπο δύο σταγόνες δάκρυά της,
μα πριν ξυπνήσω, θα θελα να νιώσω για λίγο τη μυρωδιά της.
Και τώρα, αντί για τα άστρα που μετρούσα, μετρώ τα βάσανά μου,
και όταν μια γουλιά νερό μου δίνουνε, το πίνω στην υγειά μου,
Ταυτόχρονα με μένα και τα χαμένα αδέρφια μου στους δρόμους
στην ίδια ατυχία, μικρά με μεγάλα βάσανα στους ώμους.
Γι’ αυτό ξένε μου δε ζητώ απαξίωση, μα μόνο συμπόνια,
γιατί σήμερα έχει κρύο και ας περπατώ εγώ στα χιόνια.
Τα χέρια μου πιο κρύα και από του αμαξιού τα σίδερα.
Εμπρός, ξένε, πράσινο άναψε φως, μη με κοιτάς άλλο περίεργα.

                                                                 Εσμεράλντα Τσάνι (Β3)

Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική

Οδυσσέας Ελύτης, Ἄξιόν Ἐστι

Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική.
το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου...
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου...

Εκεί σπάροι και πέρκες
ανεμόδαρτα ρήματα
ρεύματα πράσινα μες στα γαλάζια
όσα είδα στα σπλάχνα μου ν' ανάβουνε
σφουγγάρια, μέδουσες
με τα πρώτα λόγια των Σειρήνων
όστρακα ρόδινα με τα πρώτα μαύρα ρίγη...
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα μαύρα ρίγη...
Εκεί ρόδια, κυδώνια
θεοί μελαχροινοί, θείοι κ' εξάδελφοι
το λάδι αδειάζοντας μες στα πελώρια κιούπια.
Και πνοές από τη ρεμματιά ευωδιάζοντας
λυγαριά και σχίνο
σπάρτο και πιπερόριζα
με τα πρώτα πιπίσματα των σπίνων
ψαλμωδίες γλυκές με τα πρώτα-πρώτα Δόξα Σοι...
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα-πρώτα Δόξα Σοι!..
Εκεί δάφνες και βάγια
θυμιατό και λιβάνισμα
τις πάλες ευλογώντας και τα καριοφίλια
στο χώμα το στρωμένο με τ' αμπελομάντιλα ,
κνίσες, τσουγκρίσματα
και Χριστος Ανέστη
με τα πρώτα σμπάρα των Ελλήνων!
Αγάπες μυστικές με τα πρώτα λόγια του Ύμνου...
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα λόγια του "Υμνου !..

http://www.myriobiblos.gr/greekliterature/elitis_axionesti.html

Τυραννικό Συναίσθημα

Ο ήλιος του σώματός μου -σβήνει-
Μόνο βροχή επικρατεί
Όπως στις χώρες αυτές -τις μακρινές-
Που μου φαίνονται μουντές


Στο σκοτάδι της ησυχίας
Συννεφιάζει το προσωπό μου
Μια στιγμή καχυκαρδίας
Χτυπάει τον καρπό μου

Σπασμένα κομμάτια αγάπης
Σκισμένες φωνές και κραυγές
Μαυρισμένα αστέρια της πλάσης
Ενοχλούν βασανισμένες ζωές

Ζωγραφισμένες αναμνήσεις
Μουτζουρωμένες σκιάσεις οδύνης
Στον ουρανό προσπαθείς να πατήσεις
Ναρκωτικά ατελείωτης χρήσης

Τσαλακωμένα συναισθήματα
Σαν άχρηστα χαρτιά -τα έχεις-
Σαν περίτεχνα κοσμήματα
Χρυσά και ακριβά -τα έχω εγώ-

Ελάχιστα κηρύγματα
Σκληρά επιφωνήματα
Ξίφη χαράζουνε καρδιές
Πικρά καρφώνουμε ψυχές

Κατέληξα πάλι εδώ
Μόνη κάθομαι -κοιμάμαι-
Στα όνειρά μου πάλι θα σε δω
Κάθε στιγμή να σε θυμάμαι

Με τα φώτα
Που αστράφτουν στη σιωπή
Κρύβοντας τα δάκρυα
Που στάζουν στη βροχή

Στο δρόμο πάλι περπατώ
Με αφόρητο πόνο στην καρδιά
Προσπαθώ να μη σκεφτώ
Την πολύχρωμη μας τη βραδιά.

Νιώθω ξανά κενή
Σαν κάτι να λείπει απ' την ψυχή
Σκορπισμένη σε χίλια κομμάτια
Σκουπίζω δάκρυα απ' τα μάτια

Ατελείωτα τσιγάρα
Καπνισμένα ως το φίλτρο
Ζαλισμένα από τη χαρά
Ψάχνουν μέρος για μπλε ύπνο

Αυτό το πράσινο φυτό
Που σ'  έχει καταστρέψει
Δεν είναι απλό μυρωδικό
Μα δυνατό ναρκωτικό

Δάλια Λάντζου (Β3)

Μπαμπινιώτης: «Οι νέοι θα πληρώσουν ακριβά τα greeklish»

  

Τον κίνδυνο της «αποξένωσης» των Ελλήνων από την εικόνα των ελληνικών λέξεων, λόγω της αυξανόμενης χρήσης των «greeklish», επισήμανε ο καθηγητής της Γλωσσολογίας Γεώργιος Μπαμπινιώτης, προειδοποιώντας ότι «οι νέοι άνθρωποι θα το πληρώσουν ακριβά».

Mιλώντας στα Χανιά, σε ημερίδα του Ινστιτούτου Επαρχιακού Τύπου για τη γλώσσα, ο πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών αναφέρθηκε στην ανάγκη στήριξης της ελληνικής γλώσσας σε ένα επίπεδο ποιότητας.

«Εγώ θα έλεγα στον κόσμο που μας ακούει: ‘’τη γλώσσα και τα μάτια σας’’. Θα έλεγα ότι σε ημέρες κρίσης θα πρέπει να σκύψουμε σε ό,τι καλύτερο διαθέτει αυτός ο τόπος, που είναι ο πολιτισμός μας, η παράδοση μας και με τον πιο εύγλωττο τρόπο η γλώσσα μας», ανέφερε ο κ. Μπαμπινιώτης και πρόσθεσε: «Δεν είναι απλό εργαλείο η γλώσσα. Είναι ο πολιτισμός μας, είναι η ιστορία μας, είναι η σκέψη μας, είναι η νοοτροπία μας, είναι η ταυτότητά μας. Πάνω από όλα η γλώσσα είναι αξία». 

Αναφερόμενος στην ευρέως διαδεδομένη χρήση των «greeklish» (Ελληνικά με λατινικούς χαρακτήρες) μεταξύ των νέων που στέλνουν γραπτά μηνύματα από τα κινητά τηλέφωνα ή συνομιλούν μέσω του Διαδικτύου, ο Ομότιμος και Επίτιμος Καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής, και πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού, τόνισε: «Τα greeklish είναι ο καλύτερος δρόμος αποξένωσης από την εικόνα της λέξης. Αυτό μπορεί οι νέοι άνθρωποι να το πληρώσουν ακριβά. Έχουμε ελληνικές γραμματοσειρές και μπορούμε, αξιοποιώντας το Διαδίκτυο και τα ηλεκτρονικά μέσα, να χρησιμοποιούμε τις ελληνικές γραμματοσειρές που έχουν το προτέρημα να δίνουν την εικόνα της λέξης, το οπτικό ίνδαλμα, και να μας συμφιλιώνουν με την ορθογραφία της λέξης και με τη σημασία της».

http://www.tanea.gr/news/greece/article/4635393/?iid=2