Σάββατο 4 Μαρτίου 2017

Τυραννικό Συναίσθημα

Ο ήλιος του σώματός μου -σβήνει-
Μόνο βροχή επικρατεί
Όπως στις χώρες αυτές -τις μακρινές-
Που μου φαίνονται μουντές


Στο σκοτάδι της ησυχίας
Συννεφιάζει το προσωπό μου
Μια στιγμή καχυκαρδίας
Χτυπάει τον καρπό μου

Σπασμένα κομμάτια αγάπης
Σκισμένες φωνές και κραυγές
Μαυρισμένα αστέρια της πλάσης
Ενοχλούν βασανισμένες ζωές

Ζωγραφισμένες αναμνήσεις
Μουτζουρωμένες σκιάσεις οδύνης
Στον ουρανό προσπαθείς να πατήσεις
Ναρκωτικά ατελείωτης χρήσης

Τσαλακωμένα συναισθήματα
Σαν άχρηστα χαρτιά -τα έχεις-
Σαν περίτεχνα κοσμήματα
Χρυσά και ακριβά -τα έχω εγώ-

Ελάχιστα κηρύγματα
Σκληρά επιφωνήματα
Ξίφη χαράζουνε καρδιές
Πικρά καρφώνουμε ψυχές

Κατέληξα πάλι εδώ
Μόνη κάθομαι -κοιμάμαι-
Στα όνειρά μου πάλι θα σε δω
Κάθε στιγμή να σε θυμάμαι

Με τα φώτα
Που αστράφτουν στη σιωπή
Κρύβοντας τα δάκρυα
Που στάζουν στη βροχή

Στο δρόμο πάλι περπατώ
Με αφόρητο πόνο στην καρδιά
Προσπαθώ να μη σκεφτώ
Την πολύχρωμη μας τη βραδιά.

Νιώθω ξανά κενή
Σαν κάτι να λείπει απ' την ψυχή
Σκορπισμένη σε χίλια κομμάτια
Σκουπίζω δάκρυα απ' τα μάτια

Ατελείωτα τσιγάρα
Καπνισμένα ως το φίλτρο
Ζαλισμένα από τη χαρά
Ψάχνουν μέρος για μπλε ύπνο

Αυτό το πράσινο φυτό
Που σ'  έχει καταστρέψει
Δεν είναι απλό μυρωδικό
Μα δυνατό ναρκωτικό


Δάλια Λάντζου (Β3)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου